Dlaczego należy utylizować padłe gryzonie? Jak pozbyć się padłych szczurów i myszy?

Utylizacja padłych gryzoni jest bardzo ważna i konieczna. Po deratyzacji w ciałach gryzoni często znajdują się trutki antykoagulacyjne lub inne, które mogą być szkodliwe dla ludzi, zwierząt lub środowiska. Na właścicielach obiektów spoczywa obowiązek właściwej utylizacji padłych gryzoni. Oczywiście można zlecić utylizację gryzoni firmie, która dokonuje deratyzację.

Utylizacja gryzoni po deratyzacji

Proces zwalczania gryzoni (takich jak szczury, myszy, kuny, krety, nornice), które mogą być szkodliwe ze względów sanitarnych nazywamy deratyzacją. Gryzonie niszczą środowisko, rozprzestrzeniają choroby, dewastują budynki i mienie, zanieczyszczają żywność. Deratyzacji dokonuje się różnymi metodami w zależności od rodzaju szkodnika, wielkości populacji i miejsca, w którym się rozwinęła. Są to zarówno metody chemiczne, biologiczne jak i fizyczne – najczęściej łączone w celu uzyskania większej skuteczności. Deratyzacja to jednak pojęcie znacznie szersze – powinna uwzględniać także bezpieczne, higieniczne i zgodne z prawem usunięcie martwych gryzoni z terenu, gdzie była przeprowadzona, czyli utylizację gryzoni. Prawidłowe działanie w tym zakresie jest kluczowe dla naszego zdrowia – poniżej wyjaśniamy dlaczego. Obowiązek deratyzacji oraz utylizacji jest po stronie właściciela lub zarządcy nieruchomości. Proces deratyzacji i utylizacji padłych gryzoni powinna przeprowadzić uprawniona do tego firma DDD.

Gryzonie - jakie choroby przenoszą?

Niektóre gryzonie uważa się za szkodniki między innymi dlatego, że mogą być nosicielami patogenów wywołujących poważne choroby u ludzi. Do zarażenia może dojść na kilka sposobów – przez ich ślinę, krew, mocz i odchody. Dzieję się tak np. gdy szkodnik nas ugryzie, lub mamy kontakt z pozostawionym przez niego kurzem, sierścią czy skórą, a jego zainfekowane wydzieliny dostaną się do naszego organizmu. Dodatkowo – na szczurach, myszach, kunach, kretach i nornicach pasożytują inne insekty (jak pchły), które mogą przenosić się na ludzi – one także są nosicielami wielu chorób. Gryzonie zazwyczaj żerują w naszej żywności – wówczas wraz z nią spożywamy niebezpieczne patogeny.

Najczęstsze choroby przenoszone przez szczury:

• Tyfus plamisty, który wywołują bakterie przenoszone przez pchły (a te z kolei bytują na szczurach i myszach). Jego objawy to osłabienie całego organizmu, wysoka gorączka, nagła utrata wagi i wysypka. Nieleczenie tyfusu może mieć poważne konsekwencje, w skrajnych przypadkach prowadzi nawet do śmierci;
• Tularemia powodowana bakterią o nazwie Francisella tularensis. Do zakażenia nimi dochodzi poprzez ukąszenie kleszcza lub muchy jeleniej, ale także wskutek wdychania drobinek kurzu z odchodami zakażonych gryzoni – w ten sposób bardzo często zarażają się nimi ludzie sprzątający miejsca, gdzie występują myszy i szczury. Objawy choroby pojawiają się po 3 – 5 dniach. U chorego pojawiają się wysoka gorączka, bóle mięśni i stawów, wymioty i biegunka. Może też cierpieć wysypkę i owrzodzenia;
• Gorączka szczurza – bakterie, które ją wywołują żyją w układzie oddechowym szczurów. Ludzie zarażają się nią w skutek ugryzienia przez szkodnika lub spożycia pokarmu, który został przez niego zainfekowany. Do objawów szczurzej gorączki zaliczamy wysoką gorączkę, wysypkę grudkowo – plamistą i zapalenie stawów. Gdy nie jest leczona, może nawracać i czasem prowadzić do śmierci.
• Leptospiroza – krętki bakterii, które powodują chorobę są wydalane przez szczury wraz z ich moczem. Ludzie zarażają się nimi poprzez kontakt z zanieczyszczoną glebą lub żywnością. Jej objawy to wysoka gorączka, ból spojówek i światłowstręt, bóle mięśni, wysypka, a później także bóle brzucha. W czasie choroby mogą wystąpić powikłania jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, upośledzenie czynności wątroby. Zdarzały się też przypadki śmierci;
• Histoplazmoza – wywoływana przez grzyby, które występują w odchodach gryzoni. Zarażamy się nią wdychając zainfekowane powietrze. Chorzy cierpią męczący, suchy kaszel i ból w klatce piersiowej. Objawom towarzyszy wysoka gorączka.

Niestety lista chorób przenoszonych przez gryzonie jest znacznie dłuższa, a nie wliczyliśmy tu nawet pasożytów ludzkich, którym gryzonie ułatwiają infekowanie ludzi (np. włośni czy tasiemców). Dlatego należy bezwzględnie chronić się przed kontaktem z żywymy oraz padłymi gryzoniami. W przypadku podejrzenia zarażenia się którąkolwiek z wymienionych chorób niezwłocznie należy skonsultować się z lekarzem.

Jak działają trutki na szczury?

Większość stosowanych w deratyzacji trutek na szczury zawiera substancje aktywne zaliczane do antykoagulantów (np. Brodifakum, Difenakum, Bromadiolon). Antykoagulanty działają przeciwzakrzepowo – rozrzedzają krew zwierzęcia, co prowadzi do rozległego krwotoku wewnątrz jego organizmu. W konsekwencji zwierzę umiera. Ważną i pożądaną cechą jest, żeby trutka działała z opóźnieniem. Gryzoń zjada trutkę po czym oddala się z miejsca żerowania do gniazda i tam umiera dopiero po upływie kilku dni. Myszy i szczury (a zwłaszcza szczury) to bardzo inteligentne stworzenia. Zbyt szybko uwalniania trucizna wzbudziłaby ich podejrzenia co do bezpieczeństwa źródła pokarmu. Dzięki opóźnionemu działaniu trutki pozostałe osobniki w stadzie nie są w stanie skojarzyć jednego z drugim. Niestety – szczury i myszy często kryją się, a po zjedzeniu trutki także padają w miejscach trudnodostępnych. Ich rozkładające się ciała są źródłem nieprzyjemnego zapachu. Dlatego trutki zawierają też preparaty o właściwościach mumifikujących. Te zasuszają ciało zwierzęcia od środka, a to nie wydziela zapachu i nie przyciąga insektów. Bardzo ważne, by podczas deratyzacji odpowiednio zabezpieczyć trutki, tak by nie stanowiły zagrożenia dla ludzi, szczególnie dzieci i zwierząt.

Obowiązek utylizacji padłych, zwłaszcza zatrutych gryzoni

Jak pisaliśmy wcześniej, szczury mogą być nosicielami chorobotwórczych patogenów. Ryzyko zarażenia się nimi powinno być już dostatecznym powodem, by pozbyć się zarówno żywych jak i martwych szkodników. Ponadto szczątki szczurów, myszy i innych gryzoni przyciągają owady, zwłaszcza muchy i karaluchy, co tylko zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się chorób. Dodatkowo ciała zwierząt padłych w skutek zatrucia trutkami podczas deratyzacji mogą pozostawać toksyczne przez dłuższy czas i zanieczyszczać glebę, wodę i powietrze – stanowią więc zagrożenie dla ludzi i zwierząt przebywających w pobliżu. Dlatego – zgodnie z przepisami prawa po deratyzacji istnieje obowiązek utylizacji martwych zwierząt. Utylizacja ta powinna być przeprowadzona w sposób bezpieczny dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego.

Wywóz martwych gryzoni i poprawna utylizacja

Zgodnie z przepisami prawa obowiązek utylizacji martwych szkodników po deratyzacji spoczywa na właścicielu lub zarządcy nieruchomości, na której przeprowadzono deratyzację. Prawo w Polsce określa procedury utylizacji zatrutych gryzoni, ale mogą się one różnić w zależności od regionu, dlatego ważne, żeby zawsze kierować się zaleceniami władz i specjalistów ds. ochrony zdrowia.

Poniżej kilka uniwersalnych wskazówek dotyczących poprawnej utylizacji gryzoni po deratyzacji:

• martwe zwierzęta należy zebrać przy użyciu rękawic ochronnych i narzędzi, takich jak szczypce lub szufelka, unikając bezpośredniego kontaktu z martwym ciałem;
• szkodniki umieszcza się w szczelnych workach na odpady, na których należy umieścić odpowiednią etykietę wskazującą na zawartość i datę utylizacji;
• worki z martwymi szczurami/ myszami/ innymi gryzoniami umieszcza się w specjalnych pojemnikach na odpady biologiczne, które są dostępne w niektórych miejscowościach;
• w przypadku braku pojemników na odpady biologiczne, szczątki zwierząt można umieścić w workach na odpady komunalne, pod warunkiem, że są dobrze zabezpieczone i oznakowane;
• trzeba skontaktować się z lokalnymi władzami i zakładem utylizacyjnym, by uzyskać informacje na temat przepisów dotyczących usuwania martwych szkodników i postępować zgodnie z nimi;
• nie można pozostawiać martwych zwierząt w miejscach publicznych, takich jak parki i place zabaw, ponieważ mogą one stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego i środowiska.

Worki/pojemniki z martwymi zwierzętami zwykle są odbierane i wywożone przez służby komunalne, które dysponują środkami gwarantującymi bezpieczeństwo.

Utylizacja w zakładach utylizacyjnych

Zakłady utylizacyjne zajmujące się usuwaniem martwych gryzoni po deratyzacji stosują różne metody utylizacji, w zależności od przepisów w danym regionie. Poniżej kilka popularnych metod utylizacji:

• spalanie – jedna z najskuteczniejszych metod, polega na spaleniu martwych zwierząt w specjalnym piecu lub palenisku w kontrolowanych warunkach, co eliminuje zagrożenie dla zdrowia publicznego;
  składowanie na wysypisku śmieci – w niektórych miejscach szczury i myszy mogą być wywożone na wysypisko śmieci;
• kompostowanie – polega na umieszczeniu martwych zwierząt w specjalnych pojemnikach lub kompostownikach, gdzie ulegają naturalnemu rozkładowi. Ta metoda wymaga specjalistycznej wiedzy i warunków;
• przetwarzanie chemiczne – zastosowanie specjalnych środków chemicznych, które rozkładają zwłoki zwierząt.

Należy pamiętać, że każda z tych metod powinna być przeprowadzona zgodnie z miejscowymi przepisami i standardami sanitarnymi.

Zleć wywóz i utylizację firmie deratyzacyjnej

Usuwanie padłych gryzoni to zadanie wymagające odpowiedniego sprzętu, narzędzi ochrony osobistej i wiedzy oraz umiejętności. Dlatego najlepiej zlecić utylizację gryzoni profesjonalnej firmie deratyzacyjnej. Specjaliści z zakresu DDD przeprowadzą inspekcję terenu i określą, jak to zrobić najskuteczniej. Usuną padłe zwierzęta zgodnie z miejscowymi przepisami i standardami sanitarnymi, zapewnią ich bezpieczny wywóz i utylizację. Profesjonalna firma zapewni też usługi w zakresie zapobiegania ponownemu zasiedleniu terenu przez szczury czy myszy, takie jak uszczelnianie otworów i szpar, instalację pułapek deratyzacyjnych, pomoc w utrzymaniu czystości i higieny.

Zleć utylizację gryzoni +48 534 534 312